Na Falko Geenens was Bob Straetman (27) de volgende Eendracht-speler die stond te popelen om terug te keren naar het Pierre Cornelisstadion en een overeenkomst vond met het clubbestuur. We spraken Bob en vriendin Emma Van Thuyne (23) niet toevallig op een Aalsters basketpleintje.

Sportkoppel

Bob, jouw leven moet helemaal in het teken van sport staan? “Ik was een lastig ventje die op alle voetbalvelden de kleedkamers van mijn oudere broers Jan (ex-Eendracht) en Tom binnenviel om een bal te vragen. Het was mijn uitlaatklep. Later zou ik in de jeugd van Sporting Lokeren doorgroeien naar het eerste elftal en beleefde ik er mijn droom in de Jupiler Pro League. In het dagelijkse leven ben ik leerkracht LO en bewegingswetenschappen aan het Atheneum in Sint-Niklaas. Daarnaast is mijn vriendin Emma actief in de hoogste basketbalklasse bij de Kortrijk Spurs. Bijna haalde ze onlangs de Assist Title binnen in de competitie. Tot over enkele jaren maakte ze nog deel uit van de Young Cats.”

Alliejn in Oilsjt

Laat ons 2 jaar terugkeren in de tijd, hoe heb jij dat veelbesproken seizoen beleefd met Den Iendracht? “Enkele weken nadat ik mijn handtekening plaatste, zette Patrick Le Juste de club te koop. Heel wat buitenlandse profs streken neer in Aalst maar schrik voor de concurrentie had ik niet. Daar had ik al leren mee omgaan in Lokeren. Het is onze groep gelukt om te focussen op het sportieve want het werd een topseizoen met de titel. We konden de extra-sportieve problemen van ons afzetten, hoewel het voor onze kapitein Falko bijvoorbeeld niet eenvoudig moet geweest zijn tussen verschillende vuren. In de kleedkamer probeerde ik hem bij te staan door ook het woord te nemen. Als je op de carnavalsmatch zag hoe ludiek de verklede supporters met de situatie omgingen. Dat zie je alleen in Aalst!”

Plan B

Van kampioen spelen met Eendracht Aalst voor enkele duizenden supporters naar Gullegem moet toch een stap terug naar de anonimiteit geweest zijn? “Weinig amateurclubs kunnen met Eendracht Aalst wedijveren qua supportersaantallen en aandacht. Iemand als Falko Geenens heeft nooit anders gekend. Gullegem was voor mij vergelijkbaar met mijn periode bij Merelbeke. Een klein, gezellig stadion en fijne mensen. Via het basketbal in Kortrijk zijn de contacten ontstaan. Ik herkende in Aalst de signalen van bij het faillissement met Lokeren. In februari had ik een akkoord met Gullegem, tenzij het toch nog goed kwam met Den Iendracht. Mijn nieuwe West-Vlaamse club bracht veel geduld op en daar was ik hen dankbaar voor. Er belden nog andere clubs maar ik bleef bij mijn woord. Praktische redenen speelden ook mee. Emma en ik konden samen richting Kortrijk rijden om te trainen.”

Competitief

Eens het voetbal- en basketbalseizoen er opzit is er tijd voor iets anders? “We hebben nog een weekje Tenerife in het vooruitzicht maar onze trainingsprogramma’s zijn nooit veraf. Sinds kort geven we ook zwemlessen aan kinderen omdat er echt nood aan is. Begin deze maand was er onze eerste deelname aan een korte triatlon in Dendermonde. Het was een stap in het onbekende maar voor herhaling vatbaar. Omdat we houden van sportieve doelen wilden we een goede tijd neerzetten. We zijn beiden heel competitief en hebben een hekel aan verliezen. Toen Emma mij eens in een basketduel kansloos liet, ben ik echt kwaad geweest.”

Blijf maar voor assists & goals zorgen in het voetbal. Veel succes Bob!

>>> Bestel jouw abonnement voor het seizoen 2025-2026