Na Falko Geenens en Bob Straetman is Lars Wantens (31) de derde fanionspeler die we terugkrijgen. Lars zette zijn Nederlands avontuur bij Hoek vroegtijdig stop. Een goed gesprek met de Burstenaar, die zich ook Ajuin voelt, in het clubhuis van Padel Erpe-Mere.

Alliejn in Oilsjt

Lars, de bespreking die voorafging aan je contract zal je niet gauw vergeten? “Het nieuwe Aalsterse voetbalproject volgde ik van meet af aan. In oktober begon het al te kriebelen om terug te keren. Het clubbestuur kreeg er weet van en er volgde een goed gesprek. De carnavalsmatch ben ik altijd van de partij, zij het niet als speler dan als supporter. Ik liep Guy Valckenier tegen het lijf en hij stond erop om die avond een akkoord te bereiken. Hoewel het niet mijn bedoeling was, zonderden we ons af met Georges Arts en gingen we verkleed aan tafel zitten. Dat kan alleen in Aalst. We kwamen tot een overeenkomst want deze trein wou ik niet missen, maar het Nederlandse bestuur begreep niet wat Aalst voor mij betekende. Ik nodigde hen uit om eens te komen kijken wanneer het Pierre Cornelisstadion opnieuw bruist.”

Nederlands avontuur

Jouw lichaamstaal in je laatste Eendracht-seizoen verraadde minder voetbalplezier. “Ik raakte meer en meer gefrustreerd. Trainen en wedstrijden spelen op slechte velden, terwijl de voorzitter liet begaan en op ramkoers lag met de supporters. Ik speel graag op gevoel en enthousiasme en dat was weg. De nabije toekomst was ook erg onzeker. Wie zou de club willen overnemen? Onder het Turkse bestuur had het opnieuw lastig geweest voor mij. Van mijn keuze voor Hoek had ik dan ook geen spijt, maar ik zat er mee dat supporters het niet begrepen. In Nederland kwam ik in een nieuwe voetbalcultuur terecht. Aanvallender voetbal, veel technische spelers en topaccommodaties. Het werd een afscheid in schoonheid met een doelpunt in de kampioenenmatch tegen de grote rivaal Kloetinge. Spelen in de hoogste amateurliga van Nederland woog niet op tegenover een terugkeer naar Den Iendracht.”

/Les Pedaleurs de Charme

En jouw leven buiten het voetbal in Nederland en België? “Met ‘de Belgen van Hoek’ (waaronder Arne Van Den Eynde) hielden we vaak halt in het mosseldorp Philippine. Een aanrader! Eigenlijk kom ik uit een koersfamilie. Met mijn beste vrienden hebben we ons vaste wielergroepje, Les Pedaleurs de Charme genaamd. Een paar jaar geleden reed ik in het tussenseizoen enkele wielerwedstrijden mee bij de liefhebbers, maar ik neem de risico’s niet meer. In zo’n peloton hebben ze niet allemaal de betere stuurkunsten. Maar het blijft de mooiste sport die er is. Nu ben ik meer bezig met tennis, padel en lopen. Het is de eerste keer dat ik deelneem aan de Bike & Run in mijn thuisdorp Burst. Ik vorm een duo met Riken Ost en we hopen binnen de top-10 te eindigen op de 18km. Het is het startschot van een kermis die nog enorm leeft in de streek en 7 dagen duurt.” (Lars en Riken kregen stevige concurrentie maar eindigden op een mooie 14e plaats, nvdr)

Terug naar ‘t dorp

De kalendermaker had meteen iets in petto voor jou en assistent Tommy De Kegel met een derby op Erpe-Mere United. “Het is uitkijken naar de openingsmatch in mijn achtertuin, die veel volk op de been zal brengen maar ook een lastige klus wordt. Het kleine veld en de mentaliteit van de thuisploeg, die overeind is gebleven van bij Bambrugge. Daar maakte ik op 19-jarige leeftijd mijn debuut in het mannenvoetbal. Mijn vader zag geen doorbraak voor mij weggelegd in het beloftenteam van AA Gent en drong aan om terug “in ‘t dorp” te komen spelen en te focussen op de studies. Na wat morren gaf ik toe en verzeilde ik zo in eerste provinciale. Aanvaller Kevin Goossens van Bambrugge was trouwens de beste spits met wie ik ooit samenspeelde. Het is belangrijk dat we weten wat ons te wachten staat op 31 augustus. Zulke wedstrijdomstandigheden halen het beste in mij naar boven. Bij winst zal ik mijn ploegmaats met plezier trakteren.”

Carrière afsluiten in Aalst

Je hebt duidelijke doelen gesteld voor de komende jaren. “We mogen ambitie koesteren met dit project en ik wil met Eendracht Aalst Lede doorgroeien naar de hoogste amateurliga. Hier hoop ik ook mijn carrière te kunnen afsluiten dichtbij de familie, die belangrijk is en mij altijd gesteund heeft. Het is ook mijn droom om dat samen met Hannes Van der Bruggen (ex-AA Gent en Kortrijk, nu Cercle) te doen. Dat hebben we ook afgesproken, dus als hij woord houdt komt hij misschien naar Aalst. We hebben quasi onze ganse jeugdopleiding samengespeeld bij Olympic Burst en AA Gent. Ik hoop dit seizoen de ambiancemakers van de K terug te zien. De sfeeracties, het ritmisch handgeklap en de manier waarop supporter Hans Moens het publiek opzweepte in de eindronde. Mijn kameraden spreken er nog van. Bij mijn doelpunt in de carnavalsmatch van 2020 zag ik het volledige Pierre Cornelisstadion dansen. Ik ben er zeker van dat het allemaal terugkomt!”

We kijken er mee naar uit en veel succes Lars!
En schrijf die naam van Hannes Van der Bruggen zeker op, Georges.